Η γαλλίδα καλλιτέχνις Μαρί Λοζιέ (1972) είναι γνωστή για τα ονειρώδη πορτρέτα πρωτοποριακών μουσικών και κινηματογραφιστών, γυρισμένα σε φιλμ 16mm. Είναι μία καλλιτέχνις που, στην εποχή του ψηφιακού κινηματογράφου, επιμένει στο αναλογικό φιλμ. Η Μαρί Λοζιέ δουλεύει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη για περισσότερα από 20 χρόνια και έχει δείξει το έργο της σε μουσεία, γκαλερί και φεστιβάλ. Σχεδίαζε σκηνικά για τον Ρίτσαρντ Φόρμαν και έμαθε να τραβά σε φιλμ 16mm με τον Μάικ Κούτσαρ στο Εργαστήριο Μιλένιουμ Φιλμ. Εκεί της γεννήθηκε η έντονη επιθυμία να συνεργαστεί στενά με άλλους καλλιτέχνες. Έγινε η καλλιτέχνις των καλλιτεχνών.

Το έργο της, με έντονη την προσωπική της σφραγίδα, συνίσταται από ενδόμυχα πορτρέτα μέχρι θορυβώδεις ταινίες-περφόρμανς, στις οποίες τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι σχεδιασμένα από την ίδια και εμπνέονται από τον πρώιμο βωβό κινηματογράφο. Πείθει τους καλλιτέχνες να αναπαραστήσουν σκηνές από τις ζωές τους, και αυτό που αναδύεται είναι μία αλήθεια που ξεπερνά κατά πολύ τις συμβάσεις του συμβατικού ντοκιμαντέρ. Κάθε ταινία είναι ένα γεγονός ζωντανής περφόρμανς, στην οποία η Λοζιέ συμμετέχει με την κάμερα Μπόλεξ στο χέρι. Η Μπόλεξ είναι πλέον ζωτικό μέρος του σώματός της. Μικροκαμωμένη και ευλύγιστη όπως είναι, με σπουδές στην ακροβατική, δημιουργεί μία δυναμική σχέση με αυτούς τους οποίους κινηματογραφεί. Δεν είναι ουδέτερη παρατηρητής, αλλά εμπλέκεται και εμπνέεται από αυτό που συμβαίνει μπροστά της. Έτσι, η φαντασία και το όνειρο συνυπάρχουν με την πραγματικότητα, και κρυμμένες και άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας των καλλιτεχνών αποκαλύπτονται.

Παρουσιάζουμε ένα πλήρες αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο της, ξεκινώντας με τις δύο μεγάλου μήκους ταινίες της, Η μπαλάντα των Τζένεσις και Λέιντι Τζέι και Κασάνδρο, ο Εξωτικός! Σε 4 ενότητες παρουσιάζονται οι μικρού μήκους ταινίες της: στη πρώτη ενότητα παρουσιάζεται η τελευταία ταινία της για τον μουσικό Felix Cubin και το πορτρέτο του μουσικού Alan Vega· στη δεύτερη και τρίτη ενότητα περιλαμβάνονται ταινίες μικρού μήκους – πορτρέτα καλλιτεχνών της καλλιτεχνικής κοινότητας της Νέας Υόρκης, όπου η Λοζιέ βρήκε το σπίτι της· και στην τέταρτη ενότητα, περιλαμβάνονται μικρού μήκους ταινίες που βασίζονται στις πολλές εκδοχές της τέχνης της περφόρμανς, όπου η Λοζιέ είναι τόσο πίσω όσο και μπροστά από την κάμερα.